శీర్షిక: విచిత్రమైన యుద్ధం
మనిషిని హింసించడం యుద్దమా?
తల్లి లాంటి ఆడవాళ్లపై అఘాయిత్యానికి పాల్పడడం యుద్ధమా?
ఆడపిల్లల మానాన్ని దోచుకోవడం యుద్ధమా?
పసిపిల్లల ఉసురుతీయడం యుద్దమా?
వాడు మనిషా లేక చచ్చి తిరిగొచ్చిన దెయ్యమా?
వాళ్ళవి మాంసపు గుండెలా లేక రాతిబండలా?
ఏ దేవుడు చెప్పడు సాటిమనిషికి కీడుచేయమని
అలా చెబితే దేవుడెలా అగునో?
మనిషికి పుట్టినోడెవడు పాడుపనులుజేసి భగవంతునిపై రుద్దడు
ఉగ్రవాదం మనిషినెపుడైనా చేయును సర్వనాశనం
అదో కరుడుగట్టిన రాక్షసత్వం
కూకటివేళ్ళతో పెకిలించకపోతే కరోనాకంటే
వేగంగా ప్రపంచం మొత్తం
మనుషులు బూడిదగూడ కనిపించక మాయం
పెత్తనం కాదు కావలసింది
విత్తనం మొలిచే భూమి
అణుబాంబు వికృతత్వం మనకేనాడో ఎరుక
తనువులే కాదు పైరులు మాయం
విశ్వం మెల్లగా వినాశనంవైపు
పరుగులెడుతున్నది
మనిషి మనసు కాలుష్యం
మానవత్వాన్ని మాయంచేసే
తప్పటడుగులేస్తుందెపుడు
ఆకలి మరచిన మనిషి అధికారం పరమావధిగా
పయనం సాగిస్తున్నాడు
పర తమ బేధం మరచి
"నేనే" అహంకారంతో విర్రవీగుతూ విధికి తనే బలైతున్నడు
ఇకనైనా కళ్ళ తెరవకుంటే
తను తీసిన గోతిలో తానే పడడం ఖాయం
సి. శేఖర్(సియస్సార్),
పాలమూరు,
9010480557.
హామీపత్రం:
---------------
సంపాదకులు గారికి నమస్కారం, ఈ కవిత నా స్వీయరచన, దేనికి అనుకరణ కాదు.